ส ค ป

” ทำไมเลือกไปสิงคโปร์ “

24.10.2557

ง่ายๆ เลยนะ

ตอนนั้นเปิดเจอโปรของแอร์เอเชียไปกลับ สคป. ถูกดี สี่พันนิดๆ เลยจองกันแบบงงๆ จองกันตั้งแต่เดือนมีนาคม เดือนต่อมาก็หาที่พักสองคืนตกไปประมาณพันสี่ร้อยห้าสิบบาท เดือนต่อมาก็จองตั๋วไปกลับ กทม.-อุบล พันเก้านิดๆ ถัดไปก็จองตั๋ว The Moonlight Adventure 49 sgd จองตั๋วเข้า Universal Studito Singapore ประมาณ 79 sgd เดือนล่าสุดก่อนเดินทางเราจองโรงแรมที่ กทม. ประมาณ 600 บาท

เราค่อยๆ จ่ายไปทีละเดือนทำให้ไม่หนักมากนัก ราคารวมตกที่ประมาณไม่เกิน 12,000 บาท

วันนึง...เราเลยไปปรากฏหายที่ สคป. กัน

แลกเงินไปเป็นค่ากินค่าเดินทางที่ 25.82 บาทต่อ 1 sgd ฉันแลกไป 7,000 บาท เหลือกลับมา 2,000 บาท รวมทริปนี้ประมาณไม่เกิน 17,000 บาท รวมของฝากด้วยนะ ทริปนี้ไม่มีของฝากมากนักเพราะมันไม่มีอะไรจะซื้อจริงๆ อาหารการกินก็ไม่ได้โดดเด่นอะไร ของฝากก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ เลยจัดมาแค่พวงกุญแจไม่กี่อัน เพราะมันธรรมดามากๆ แต่ก็ดีนะ…ประหยัดเงินดี ๕๕๕

สามวันสองคืนในสิงคโปร์เป็นอะไรที่ตื่นตาดีมาก เสียดายที่ไม่มีเวลาเดินเล่นที่ Chinatown เห็นในเน็ตมีที่เดินถ่ายรูปสวยๆ เยอะเลย แต่เรามีเวลาแค่นี้ก็ต้องเลือกไปบางที่เท่านั้น เอาไว้โอกาสหน้า (ถ้ามีเงิน) คงได้กลับไปอีกแน่นอน

iPhone5s

* sgd = Singapore dollars

” ไปไงมาไง “

เราจองตั๋วเครื่องบินไปกลับสิงคโปร์ด้วยราคาโปร์ของ air asia ไปกลับประมาณสี่พันกว่าบาท ตั๋วอุบลกรุงเทพไปกลับอีกประมาณพันเก้าร้อยนิดๆ ยังถือว่าแพงอยู่นะ แต่ด้วยความที่เราค่อยๆ ทยอยซื้อทีละเดือนทำให้เราจ่ายไม่หนัก สามารถจ่ายได้สบายๆ สมฐานะครูบ้านนอกจนๆ

บ่องตงๆ บินแอร์เอเชียเล้ว…เมาเครื่องบินอ่ะ

จริงๆ นะ ไม่รู้กัปปิตันขับยังไง นั่งทีไรเมาทุกที ต้องหาลูกอมมาอมไว้ตลอดเส้นทางการบิน เราบินไปอุบล 40-60 นาที บินไปสิงคโปร์ประมาณ 2.30 ชั่วโมง เมาครับทั่น แต่ก็ไม่มากมายอะไร พอได้หายใจหายคออยู่ ไม่เหมือนบินนกแอร์อันนั้นนั่งสบายๆ มาก มีขนมอีกต่างหาก แอร์เอเชียไม่มีอะไรแจกเลย low จริงๆ กิกิ

น้องแอร์ไฟลท์จากอุบลไป กทม. ทุ่มครึ่ง น้องๆ เริ่มเยินกันแล้ว หน้าตาไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่อาจเพราะเหนื่อยมาก ภาพข้างล่างนี้เป็นน้องแอร์ไฟลท์ที่ไปสิงคโปร์สายๆ หน่อย หน้าตายังสวยฟรุ้งฟริ๊งอยู่เบย แต่ไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่อาจเพราะหงุดหงินเด็กเป-รตสองคนที่เสียงดังตลอดเส้นทางการบิน พวกเราหงุดหงิดจะแย่แต่พ่อแม่เด็กนอนได้อย่างหน้าตาเฉย ปล่อยให้ผู้ร่วมชะตากรรมทั้งลำต้องทนฟังเสียงลูกของท่าน (มารู้ทีหลังว่าเป็นเด็กฝรั่งผมเงิน) แถมตอนที่เครื่องบินกำลัง takeoff แล้วต้องตีวงเลี้ยว เครื่องจะเอียงก็มีเสียงเด็กน้อยไทยไร้เดียงสาตะโกนออกมาวว่า

“เครื่องจะตกแล้วแม่!”

“e dek pred!!!!!! ” (ผดส.ทุกคนคิดในใจพร้อมกัน)

แล้วน้องยังพูดแบบนี้อีกสองสามครั้งโดยที่พ่อแม่ไม่ได้ห้ามอะไรเลย กรูยิ่งกลัวๆ อยู่ T___T แต่ก็ผ่านเหตุการณ์มาได้ด้วยดี ทุกคนสบายใจอาจเพราะได้แอบด่าเด็กและครอบครัวในใจไปแล้ว

จริงๆ เค้าไม่ให้ถ่ายภาพแอร์นินา อุ๊ย…พี่ขอโต๊ดดดดด

Fuji xpro1+35mm.

” ปอด..กรุงเทพ “

” บางกะเจ้า ”

"บางกะเจ้า หรือปอดกรุงเทพ เป็นพื้นที่รูปทรงกระเพาะหมูที่ยังคงความเขียวเอาไว้ได้อย่างมากมาย ภายในพื้นที่กระเพาะหมูอันนี้มีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ มีทางปั่นจักรยาน มีบ้านเรือนเก่าแก่ เหมาะกับการหนีจากเมืองกรุงมาสูดออกซิเจนให้ชุ่มปอด"

ไม่เคยบินเส้นทางนี้เลย ไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพนี้ เคยเห็นภาพนี้ในอินเตอร์เน็ตเยอะมาก ยังนึกสงสัยอยู่เลยว่ามันอยู่ตรงไหนหว่า ?

ภาพนี้ถ่ายได้ระหว่างเครื่องกำลังเลี้ยวตีวงเพื่อเข้าเส้นทางไปสิงคโปร์ ปีกเครื่องเอียงต่ำลงไป ฉันมองเห็นแล้วยกกล้องขึ้นยิงภาพนี้และได้ภาพไม่กี่ใบเพราะเครื่องบินเลยออกไปแล้ว

เป็นภาพประทับใจภาพหนึ่งในชีวิตฉัน

Fuji xpro1+35mm.

” ภาพที่ไม่อยากเห็น “

คือภาพที่..ปีกเครื่องบินหายไป นั่นหมายถึง ทัศนวิสัยไม่ดีมากๆ เลย ก่อนเครื่องลงที่สิงคโปร์ กัปตันประกาศว่าจะพาเราบินเล่นก่อนซักสองสามรอบ ประมาณ 10-15 นาที เนื่องจากทัศนวิสัยไม่ดี เอาละสิทีนี้…คนยิ่งกลัวๆ อยู่ด้วย บินไปมองออกนอกหน้าต่างไปก็เห็นปีกเครื่องบินบ้าง ไม่เห็นบ้าง เสียบแว๊บบบบเข้ามาในหัวใจ อยากเห็นแดดมากกว่าแบบนี้นะ

เราบินเล่นประมาณ ๑๐ นาที กัปตันสุดเท่ก็พาเราร่อนลงที่สนามบิน Changi Airport Singapore ได้อย่างปลอดภัย ถึงแม้จะไม่ราบรื่นก็เหอะ .

Fuji xpro1+35mm.

เพราะตอนนี้เค้าให้ปิดมือถือแล้ว

” ว่าด้วยเรื่อง…การเดินทาง “

” ว่าด้วยเรื่อง…การเดินทาง ”

เดินทางในสิงคโปร์มีหลายทางเลือกค่ะ รถบัส รถไฟใต้ดิน แต่คณะเราเลือกเดินทางด้วย T A X I ค่ะ เพราะคณะเรามี ๔ คน นั่งแท็กซี่ได้พอดีไม่เกิน (เค้ากำหนดให้นั่งไม่เกิน ๔ คนค่ะ) คิดดูว่าถ้านั่งรถไฟใต้ดินจากสนามบินมาที่พักแถว Gaylung ประมาณคนละ 6 sgd (เงินไทยคูณ 26 เด้อ) ก็ประมาณ 24 sgd แต่ถ้านั่งแท็กซี่กลับที่พักบวกค่าเข้าเมืองประมาณ 3 sgd รวมประมาณ 20-25 sgd ราคาแทบไม่ต่างกันเลย แต่รถไฟใต้ดินจะโหดกว่าตรงที่ไม่รู้จะขึ้นสถานีไหน แถวเกลังมีสถานีตรงไหนก็ไม่รู้ แถมยังต้องแบกเป้ ลากกระเป๋ากันอีก คาดว่าน่าจะแย่ เลยนั่งแท็กซี่กันตลอดค่ะ สะดวกดี มีไกด์นั่งหน้า

วันแรกที่เรานั่งแท็กซี่จากสนามบินเข้าที่พัก จนท.เรียกรถให้เป็นแท็กซี่สีดำ ซึ่งต้องบวกเพิ่มอีก 5 sgd ค่ะ อันนี้มารู้ทีหลังว่า (รถดำคิดเงินเพิ่ม..ประมาณรถหรูกว่าปกตินั่นแหละ) ถึงเกลังแล้วยังพาเราขับรถหาที่พักกันอีกระยะ จนพบที่พักที่หลอกตาเรามาก เพราะตอนจองมันดูอลังการมากๆ แต่ความจริงยังกะบ้านคนแน่ะ (ข้างในไม่แย่นะ..สะดวกสบาย)

ค่าแท็กซี่รวมค่าบวกรถสีดำ ค่าเข้าเมืองบวกเพิ่มอีก 10 sgd รวมค่าแท็กซี่รอบนี้ 30 sgd พอดี โอเคน่า..หยวนๆ ดันขึ้นสีดำนี่นา ถ้าขึ้นปกติก็น่าจะประมาณ 20-25 sgd อ่ะนะ

หลังจากเข้าที่พักแล้วเราต้องรีบไปห้าง Suntec เพื่อรับตั๋ว The Moonlight Adventure ที่ต้องขึ้นรถตอนหกโมงเย็น เราก็อาศัยแท็กซี่จากที่พักไปอีก นั่งรถไม่ถึง 10 นาทีก็ถึงละ รอบนี้ 7 sgd นิดๆ คือมิเตอร์ขึ้นที่ 5 sgd แต่พอลงรถเค้ากดอีกทีมัน 7 sgd กว่า คณะเราก็งงว่าบวกอะไรแว๊……เลยถามเค้าก็บอกว่า ที่สิงคโปร์ถ้าเข้าในพื้นที่ของ downtown ต้องมีค่าเข้าเมืองด้วยและบวกภาษีด้วย จึงต้องบวกเพิ่มครั้งละประมาณ 2-3 sgd เราก็เลยถึงบางอ้อ

ถ้าคณะคุณไปเที่ยวจำนวน 4 คน แบบคณะเราสี่สาวดาวเต้น การนั่งแท็กซี่เป็นทางเลือกที่ดีมากอีกทางนึงนะคะ เพราะหาร 4 ตลอด เราจะได้นั่งรถสบายไม่ต้องเดินทางไกลไปขึ้นรถไฟใต้ดิน แถมยังได้ไปตามเส้นทางใหม่ๆ อีกด้วยค่ะ

ปล. เล็งดีๆ อย่าขึ้นแท็กซี่สีโม่สีดำนะคะ เค้าบวกเพิ่ม 5 sgd

ปล.2 แท็กซี่และพลเมืองที่สิงคโปร์พูดภาษาอังกฤษได้ทุกคนค่ะ ไม่ลำบากเลย (เรานี่แหละลำบาก)

iPhone5s

” ฝรั่งนั่งหน้า “

มีฝรั่งนั่งข้างหน้าเลยมี foreground ตลอดการเดินทาง

แสงน้อย รถวิ่ง ดัน iso ซะสูงลิบ เอากล้องวางบนพนักเบาะแล้วรอกดชัตเตอร์ช่วงที่รถวิ่งใต้แสงไฟ แก้ขัดที่ไม่มีขาตั้งกล้อง

ระหว่างทัวร์ moonlight adventure in Singapore ที่เราซื้อตั๋วท่องเที่ยวบามค่ำคืนเอาไว้ที่ราคา 49 sgd (คูณ 26 เด้อ) เค้าพาเราชมเหมืองหลายที่มากๆ นั่งรถบัสเปิดประทุนชนิดที่หัวเหอปลิวไสวไปกับสายลม โชคดีที่มีฝรั่งหนั่งหน้าทำให้เราได้ถ่ายภาพแบบมี foreground ส่วนตัวตลอดเวลา ที่เหลือก็เพียงแค่รอเวลาให้รถผ่านจุดสวยๆ ของเมืองและจุดที่มีแสงไฟส่องน้องฝรั่งให้สว่างวาบ

fuji xpro1/35mm.

อาคารรูปมือหรือคล้ายดอกบัวแห่งนี้ คือ ตึก Art Science Museum นอกจากจะเป็นพิพิธภัณฑ์ ศิลปะ วิทยาศาสตร์ แล้ว ตึกนี้ยังมีนัยว่า The welcomimg Hand of Singapore อีกด้วย ก็น่าจะเป็นมือมากกว่าดอกบัวนะ

เรือลอยฟ้านี้เป็นโรงแรมและคาสิโนแห่งใหญ่ของโลก แค่ค่าขึ้นไปชมด้านบนก็ปาเข้าไป 50 sgd แล้วอ่ะ อย่าได้หวัดว่าจะได้ย่างกรายเข้าไปเล่นเลยนะ มันไม่สมฐานะอย่างเรา T___T

อาคารย่านธุรกิจของสิงคโปร์ มีทั้งธนาคาร อาคารสำนักงาน และอื่นๆ สวยสดงดงามไม่แพ้ที่ฮ่องกงเลยนะ

ภาพนี้ยิงจากบนรถ City tour ที่พาเราชมเมือง

ขอบคุณน้องฝรั่งที่มานั่งเป็น foreground ตลอดเส้นทางการเดินรถเลย พี่ชอบมาก อิอิ

ถนนหนทางบ้านเค้า โล๊ง โล่ง รถติดน้อยมาก

ส่วนมากเข็นไป ตึ่งโป๊ะ…

กลางวันก็รถประมาณนี้แหละค่ะ ไม่ติดมากมายเหมือน กทม. หรือบ้านเราเลย การเดินทางในสิงคโปร์ทำให้กะเวลาในการเดินทางได้ค่อนข้างแม่นยำมากๆ ค่ะ ใช้เวลาไม่กี่นาทีก็ถึงที่หมาย

อันนี้ชอบมากกกกก

” มุมแหงน “

S i n g a p o r e F l y e r

มุมแหงนคอมองด้วยความอยากขึ้นมาก แต่ไม่ได้ซื้อตั๋วไว้เลยได้แต่มอง

แต่…มีหรือที่เราจะยอมปล่อยไป ก่อนกลับไทยเราเลยรีบแจ้นไปซื้อตั๋วขึ้นชมวิวมุมสูงซะเลย สนนราคาอยู่ที่ 33 sgd ต่อ 30 นาทีค่ะ บอกเลย..คุ้มสุดๆ ^^

Singapore Flyer ตั้งอยู่บริเวณริมปากอ่าวมาริน่า ด้วยความสูงเทียบเท่ากับอาคาร 42 ชั้น หรือ ประมาณ 165 เมตร ทำให้ชิงช้าสวรรค์ หรือ Singapore Flyer กลายเป็นชิงช้าสวรรค์ที่มีความสูงมากที่สุดในโลก Singapore Flyer ประกอบไปด้วยแคปซูลทั้งหมดจำนวน 28 แคปซูล และ ในแต่ละแคปซูลบรรจุนักท่องเที่ยวได้ 28 คน ซึ่งเลข 28 เป็นเลขทางฮวงจุ้ย อย่างที่หลายๆ คนทราบกันว่า คนจีนมองว่าเลข 8 คือเลขแห่งความเจริญรุ่ง ส่วนเลข 28 ก็หมายถึงเป็นการ Double ความเจริญรุ่งเรือง หรือ Double Prosperity ดังนั้นถ้าใครได้มีโอกาสขึ้น Singapore Flyer ก็จะทำให้มีความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตเป็นสองเท่า

fuji xpro1+35mm.

ดัน iso สูง ดึงเชือกคล้องคอให้ตึง แล้วกดซะ

ปล. เราเรียก Singapore Flyer ว่า London eyes ซะจนติดปาก – -“

” แสง สี เสียง “

” แสง สี เสียง ”

การท่องเที่ยวชมเมืองสิงคโปร์ช่วงกลางคืนก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างนึง

เราซื้อทัวร์ The Moonlight Adventure เอาไว้ สนนราคา 49 sgd เค้าพาเราไปแวะที่ Singapore Flyer เพื่อทางข้าว ณ จุดนี้ให้คูปองทานอาหารเย็นคนละ 5 sgd (แต่เราทานข้าวมาแล้ว..เลยนั่งทานลอดช่องสิงคโปร์แทน)

จากนั้นก็พานั่งรถไปที่ The Gardens by the bay เพื่อชมแสงสีเสียงระบำต้นไม้

พาล่องเรืองชมเมืองทางน้ำที่ Marina bay แล้วก็พาเราไปปล่อยให้ช็อปปิ้งที่ Bugis market เพื่อช็อปปิ้งซึ่งไม่ใช่ทางของเราเลย

เราเดินดูแป๊บเดียวก็นั่งแท็กซี่กลับที่พักละ

ถ่ายรายการอะไรไม่รู้..แต่โซฟาแดงโดดเด่นมาก

อ่านชื่อไม่ถูกจั๊กที กิกิ

เอาล่ะ…บ้านเมืองเค้าแบ่งเป็นโซนๆ โซนในเมือง donwtown จะมีสำนักงาน ตึกสูงๆ แหละเที่ยว แหล่งช็อปปิ้ง ถ้าเราพักนอกโซน downtown แล้วนั่งรถเข้ามาในโซนนี้จะเสียค่าเข้าเมือง 2-3 sgd ค่ะ

บ้านเมืองเค้าเรียงตัวกันเป็นระเบียบ สวยมากๆ โดยเฉพาะช่วงกลางคืนที่แต่ละตึกปิดไฟแข่งความสวยงามกัน

มันงดงามจนไม่อยากกลับที่พักเลย

บ้านนอกอย่างเราไม่ค่อยได้เห็นตึกสูงเมืองสวยเลยชอบใจใหญ่เลยค่ะ ^^

ในโซน downtown นี้ยังมีอีกหลายที่มากๆ ที่น่าจะเดินชม ตอนที่เราล่องเรือผ่านไปจะเห็นเลยว่าบ้านเมืองเค้าสวยงามมาก ผสมผสานหลากหลายวัฒนธรรมตั้งแต่ อังกฤษ จีน อินเดีย อยู่ด้วยได้ได้อย่างลงตัว ไม่ต้องแปลกใจถ้าร้านนึงเป็นจีนและร้านข้างๆ จะเป็นอินเดีย แบบนี้จะเจอทั่วไปเลยค่ะ

ง่ายๆ เลยคนขับรถทัวร์ชมเมืองเป็นจีน คนขับเรือเป็นอินเดีย เจอแบบนี้เป็นเรื่องปกติมาก ในสิงคโปร์เลยมีทั้ง Chinatown และ Little India อยู่ด้วยกัน ทริปนี้เราไปที่ Chinatown แบบไม่ได้เดินชมเมืองทั่วนะคะ กะไปซื้อของกินของฝากเท่านั้น เวลาน้อยค่ะ ทำไงได้ครูยากจนนี่นา ตรงนี้เราได้หมูอบ หมูคลุก หมูอะไรไม่รู้ค่ะ อร่อยดีแต่ราคาแอบแรง

Fuji xpro1/35mm.

วางกล้องกับกรอบหน้าต่างเรือ speed 1/15 เพราะอยากให้ภาพชัด ดัน iso สูงหน่อย ไม่กลัวน๊อยซ์เพราะภาพเอามาลงเฟส ในอ่าวไม่มีคลื่นลมเลยทำให้ถ่ายภาพได้ง่าย

ไม่นิยมพกขาตั้งกล้องจึงต้องทำเช่นนี้แล .

@Marina Bay

” DURIAN NOT MICROPHONE “

” Durian Opera House in Singapore ”

เห็นภาพนี้ทีไร..ไม่เล่าไม่ได้แล้ว

จานหมอนหรืออาจารย์สะหมอนของพวกเราบอกว่า นี่คือ Microphone แบบว่า คนสร้างมี inspiration มาจากหัวของไมโครโฟนน่ะ แต่เพราะหนามแหลมๆ บนหลังคานั้นคนทั่วไปจึงเรียกว่า ทุเรียน Durian และเพื่อความชัวร์ในข้อมูลจานหมอนเลยถามแท็กซี่ว่า

ว้อทดูยูคอลมันน่ะ เอิ้นว่าอีกหยัง…?

แท็กซี่ตอบว่า.. Durian !! (นาทีนี้เพื่อนเฮกันทั้งรถ)

ยัง…ยังไม่พอ แท็กซี่คันที่สอง ชีก็ยังถามเค้าอีกว่า

คนสิงคโปร์เอิ้นอันนี่ว่าอีหยัง ...

แท็กซี่ตอบว่า.. Durian !!

มันน่าจะจบได้แล้วนะจานหมอน

ทุเรียนก็ทุเรียนเถอะน่า ยอมๆ เค้าไปเหอะ

ปล.จริงๆ ก่อนหน้านั้นชีถามไกด์ที่พาเรานั่งเรือแล้วนะ ไกด์ก็ให้คำตอบเหมือนแท็กซี่ทั้งสองคันนั้นแล

Fuji xpro1+35mm.

” ตะลึง ตึง ตึง “

ถามสิว่าประทับใจอะไรที่สุดใน สคป.

ตอบ..!!!

นี่เลยค่ะ Transformers in Universal Studio Singapore สุดๆ เลยค่ะ เป็นการละเล่นที่เราต่อแถวเพื่อเข้าเล่นนานที่สุด คือประมาณ 10-15 นาที (เราไปวันพุธคนไม่ค่อนเยอะเท่า ส-อ แต่ก็ยังเยอะอยู่ดี)

ระหว่างทางเค้าจะบิ๊วอารมณ์เราตั้งแต่ทางเข้าเลยค่ะ จัดฉากเป็นฐานบัญชาการหรือโรงงานหรืออะไรก็ไม่รู้ที่เค้าเก็บชิ้นส่วนของพี่ๆ optimus เอาไว้ เราเดินผ่านช่องทางเดินที่โดนบังคับเดินไปเรื่อยๆ ในนั้นจะเปลี่ยนแสงสีเสียงตลอดเวลา เรียกว่าไม่เหงาระหว่างรอเลย สองข้างทางก็จะมีหน้าจอ บอกปฏิบัติการที่เราต้องเจอ ประมาณว่า เราจะนั่งรถผ่านที่พี่ๆ เค้าต่อสู้กับ แล้วพี่ optimus จะปกป้องรถของเราเอาไว้ไม่ให้ได้รับอันตราย

ระหว่างทางเดินเราพบกับกลุ่มเด็กไทยเยอะมากๆ เด็กๆ คุยกันว่าเค้าต่อคิวรอบที่ 4 ละ

ป้าๆ ทั้งหลายก็ได้แต่มองหน้ากันแล้วคิดว่า มันสนุกขนาดนี้เชียวเหรอ ?? เด็กเอ๋ยเด็กน้อย..ไม่เคยดูหนังกางแปงรึไงจ๊ ?

ตอนแรกเราไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไร คิดว่าเป็นโรงหนัง 4D เหมือนเรื่อง Shrake ที่เราดูมาก่อนหน้านั้น ก็ยังคิดว่าแค่ดูหนังทำไมเด็กๆ ต่อคิวถึง 4 รอบแล้วอ่ะ

และแล้วความจริงก็ปรากฏ…..

เราถูกต้อนเข้าไปนั่งรถแถวละ 4 คน รถคันนึงนั่ง 16 คน อ้อ…ก่อนขึ้นรถเรามีแว่น 2-3-4D ด้วยนะ ใส่ไปด้วยคนละอัน ก็คิดว่า ชิวๆ..อ่ะ เด็กๆ มากเลย สิวๆ ชิ…แค่นั่งรถดูหนัง 3 มิติ ไม่เห็นต้องต่อคิว 4 รอบเลย เด็กหนอเด็ก

นั่งรถปุ๊บ ไอ้ตัวกันหลุดออกจากรถก็หนีบเราปั๊บ

อุต๊ะ!!….มีหนีบด้วย

สงสัยกลัวเราหนีลงรถแน่เบย ที่ไหนได้ พี่ๆ หุ่นยนตร์ออกมาต้อนรับเราแล้วก็เริ่มพาเราเข้าสงครามเลยอ่ะ แบบว่า…ในหนังสู้กันยังไง รถก็พาเราเหวี่ยงกันแบบนั้นเลย มันคือ 4 มิติอ่าาาาาาา…มันเหวี่ยงป้าแทบตาย หมดฉากนี้ก็พาไปเหวี่ยงต่อฉากถัดไป แต่ละฉากเราสวมแว่นไว้ยิ่งเหมือนกับเข้าไปอยู่ในของจริงเลย มีบางครั้งที่ระเบิดแล้วมีลูกไฟกระเด็นมาทางเรา รู้สึกเลยว่าลูกไฟมันก็มีความร้อนออกมาจริงๆ

ป้าๆ ทั้ง 4 กรี๊ดแต๋วแตกกันเลยทีเดียวเชียว T____T

พี่ optimus มีหน้าที่ปกป้องเราตลอดการเดินทาง ถ้าฉากไหนมีหุ่นมาจับหน้ารถเรา เราก็เหมือนโดนหุ่นยกรถด้วยจริงๆ พี่อ๊อปก็ต้องเข้ามาแย่ง มาปกป้องเรา บางทีมีพลาดหลุดมือ รถหล่นตกจากตึก ป้าๆ สี่คนข้างหลังกรี๊ดแต๋วแตกอีกรอบ มันน่ากลัวมากกกกก ยังกะตกตึกจริงๆ อ่ะ แบบว่า บ้านนอกไม่เคยเจอ ซักพักจะมีช่วงให้ป้าหยุดหายใจ พี่ optimus จะหันมาถามเราว่า

optimus : Are you ok?

ป้าทั้ง 4 : Noooooooo !!!!!

คณะฝรั่งที่นั่งสามแถวหน้าพากันหัวเราะป้าไทยทั้งสี่คน ฮาแตก 5555 ก็กรูไม่โอเคอ่ะค่ะ กรูจะอ้วกกกก มันจับเหวี่ยงซะจนเวียนหัว กว่าจะรอดชีวิตออกมากได้ ป้าแทบเป็นลม

มิน่า น้องๆ หนูๆ ถึงมาต่อคิวเป็นรอบที่ 4

ป้าเข้าใจละค่ะลูก

iPhone5s

” กิน กิน กิน “

” กิน กิน กิน ”

ว่าด้วยเรื่องกินในสิงคโปร์ แบบว่า คำถามสุดฮอตที๋โดนถามมากที่สุดคือ

“ได้กินลอดช่องสิงคโปร์มั๊ย ??” – -”

จัดไป 1 ถ้วยค่ะ

จริงๆ ตรงนี้เค้าจัดเป็นโซนขายอาหารที่มีบรรยากาศจี๊น จีน ส่วนนี้ตั้งอยู่ใต้ชิงช้าสวรรค์ Singapore flyer นั่นเอง ตอนที่เราทัวร์ The Moonlight Adventure เค้าจะให้คูปองเรามา 5 sgd เอาไว้ทานข้าวเย็นที่นี่แหละ แต่ด้วยความที่เราไม่ได้อ่านเรากลัวไม่มีข้าวทาน เลยทานที่ห้อง Suntec มาเรียบร้อย พอมาถึงที่นี่ไม่รู้จะกินอะไรเพราะอิ่มมากแล้ว เลยจัดอะไรเบาๆ เช่น…

ลอดช่องสิงคโปร์ เป็นต้น

ถามว่าอร่อยมั๊ย…

ช๊านตอบเลยว่า ม่ายยยยยยย !!!

ย้อนนนนนนกลับมาที่ห้าง Suntec จุดขึ้นรถของเรา สักหน่อย

ฉันอยากกิน “ข้าวมันไก่” มากกกก เพราะดูในเน็ตเห็นว่าที่นี่อร่อยเลยขอลองซักหน่อย ข้าวมันไก่สำหรับ 1 คน จะมีเหมือนเราคือ ข้าวมันไก่และซุป ราคา 6.5 sgd แต่ถ้าเซตสำหรับกิน 2 คนจะได้ราคม 12 sgd ฉันกับครูติ๊กเลยเลือกเซตสำหรับ 2 คน ประหยัดไปได้ 1 sgd แน่ะ

ข้าวมันไก่ที่นี่…ไก่อวบมากกกกกกกกกกก แถมให้เนื้อไก่เยอะจริงๆ

กินกันเกือบไม่หมด อร่อยสมอยากจริงๆ ^^

ปล. ปกติฉันไม่ชอบกินข้าวมันไก่นะ แต่ดูภาพข้างล่างสิ..

Tips. การโพสภาพอาหาร ควรโพสตอนดึกๆ และขยายภาพให้เต็มจอ กิกิ

แต่ที่น่าร้องไห้คือ ....

น้ำเปล่าที่นี่ขวดละ 1.5 sgd (ประมาณ 39 บาท) ขวดเท่า 5 บาทบ้านเราอ่ะ T__T เจ็บจิตจริงๆ พวกเราเลยแก้ปัญหาความยากจนนี้ด้วยการ พกขวดเปล่าแล้วไปกดน้ำฟรีกินตลอดการเดินทาง เพราะที่นี่จะมีก๊อกน้ำเปล่าให้ดื่มหลายจุดเลย

ปล. น้ำเปล่าราคาเท่ากับน้ำอัดลมเลย

เรื่องก๊อกน้ำนี้ฮาจริงๆ ...

วันแรกที่มาถึงสนามบินเราลงจากเครื่องก็วิ่งเข้าห้องน้ำเลย ตอนนั้นทั้งปวดฉี่ทั้งหิวน้ำ O_O จะทำพร้อมกันก็ไม่ได้ เลยเลือกไปฉี่ก่อนแล้วออกมาดื่มน้ำฟรีหน้าห้องน้ำนี่แหละ แล้วไงทีนี้…ไม่เคยดื่มน้ำจากก๊อกกดดื่มเลย เอาปากจ่อๆ แล้วกดน้ำ ปรากฏว่า….ทายซิ กิกิ

ถูกต้องนะค๊าบบบบ…

น้ำไหลเป็นทางไปสู่แก้มได้อย่างหน้าตาเฉย 5555

อุตส่าห์พยายามเอาปากเล็งไว้แล้วนะ แต่ก็ยังพลาด ยังไม่พอ..ลองใหม่อีกที รอบนี้สบายแล้ว แม่นขึ้น สามารถดื่มน้ำจากก็อกได้สบายๆ อิอิ

Tips #2 การโพสภาพอาหาร ควรโพสตอนดึกๆ และขยายภาพให้เต็มจอ กิกิ

ชามนี้เรียกอะไร…ฉันไม่รู้ ราคา 3 sgd (ประมาณ 75 บาท) เส้นเยอะมากกกกกก น่าจะหมี่ซัก 4 ก้อนได้ คือ มันเต็มถ้วยเลยอ่ะ เราไปกิน 3 คน สั่ง 3 ถ้วยด้วยความไม่รู้ว่ามันจะเยอะมากขนาดนี้ กินไม่หมดซักคนเลยอ่ะ กินเสร็จรีบชิ่งหนีเลยกลัวเจ๊เค้าจะด่า หาว่าของเค้าไม่อร่อย 555

มันอร่อยอยู่นะคะเจ๊ แต่เจ๊ให้หนูเยอะมากกกกก คือจริงๆ สั่งมาถ้วยเดียวกินกัน 3 คนจะพอดี

ก็หนูไม่รู้..นี่คะ

ราคาอาหารที่นี่ค่อนข้างแพงสำหรับครูจนๆ แต่ไม่เจียมอย่างพวกเรา

แต่ก็กินไม่เคยหมดซักทีเพราะอาหารใส่จานหรือชามหรือถ้วยใหญ่มากกกกก คือ ปริมาณสมราคาอ่ะค่ะ แบบกินคนเดียวไม่หมดอ่ะ

บางอย่างเราสั่งมาจานเดียวแล้วกินด้วยกันจะพอดี อย่างในรูปนี้ เห็นแบบนั้นจานใหญ่มากนะ

อาหารที่นี่จะมีแบบจีน แบบแขก แล้วแต่จะเลือกกิน เราเลือกแบบจีนมากกว่า ก็จะออกมันๆ รสชาติไม่จัดจ้านเท่าไหร่

ภาษาแถวบ้านก็ว่า..ไม่อร่อย นั่นเอง

ส่วนอาหารแบบแขกยังไม่กล้าลองค่ะ ใครไปลองก็มาเล่าให้ฟังด้วยเด้อ งานนี้ขอผ่านก่อน

Page updated

Report abuse